Η αναζήτηση βοήθειας είναι το πρώτο βήμα!

H  κατάθλιψη αποτελεί μια ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αρνητική διάθεση, χαμηλή ενέργεια, απώλεια ενδιαφέροντος για τις συνήθεις δραστηριότητες, απαισιοδοξία, μη ρεαλιστικά αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό και το μέλλον και κοινωνική απόσυρση. Στην ψυχιατρική υπάρχουν οι Καταθλιπτικές Διαταραχές οι οποίες περιλαμβάνουν την Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή (συμπεριλαμβανομένου του μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου), την  Επίμονη Καταθλιπτική Διαταραχή (Δυσθυμία), την Προεμμηνορροϊκή Δυσφορική Διαταραχή και άλλες καταθλιπτικές διαταραχές. Οι σύντομες καταστάσεις κατάθλιψης μπορεί είναι φυσιολογικές μετά από προσωπικές απώλειες και θεωρείται διαταραχή μόνο όταν τα συμπτώματα επιμένουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή παρεμβαίνουν σημαντικά στην καθημερινή λειτουργικότητα, όπως στις διάφορες Καταθλιπτικές Διαταραχές. 

American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Arlington, VA: Author.

Matsumoto, D. E. (2009). The Cambridge dictionary of psychology. Cambridge University Press.

Το άγχος αποτελεί ένα συναίσθημα που χαρακτηρίζεται από φόβο και σωματικά συμπτώματα έντασης κατά το οποίο το άτομο αναμένει επικείμενο κίνδυνο, καταστροφή ή ατυχία. Το σώμα συχνά κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει την αντιλαμβανόμενη απειλή: Οι μύες τεντώνονται, η αναπνοή είναι ταχύτερη και η καρδιά χτυπά πιο γρήγορα. Βασικό χαρακτηριστικό του άγχους είναι το ότι αποτελεί δυσανάλογη αντίδραση σε μια αόριστη, μη αναγνωρίσιμη απειλή, πράγμα που το διαφοροποιεί από τον φόβο ο οποίος αποτελεί αντίδραση σε μια σαφώς αναγνωρίσιμη και συγκεκριμένη απειλή (American Psychiatric Association, 2013). Αν και το άγχος αποτελεί ένα συναίσθημα που όλοι οι άνθρωποι θα βιώσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους, το υπερβολικό άγχος μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο στην καθημερινή λειτουργικότητα και την ψυχική υγεία. 

American Psychological Association. (2013). APA dictionary of clinical psychology. Washington, DC: Author.

Το ψυχικό τραύμα είναι κάθε δυσάρεστη εμπειρία που προκαλεί σημαντικό φόβο, αδυναμία, σύγχυση, αμηχανία ή άλλα δυσάρεστα συναισθήματα αρκετά έντονα ώστε να έχουν μακροχρόνιο αρνητικό αντίκτυπο στις στάσεις, τη συμπεριφορά και άλλες πτυχές της λειτουργικότητας ενός ατόμου. Τα τραυματικά γεγονότα περιλαμβάνουν εκείνα που προκαλούνται από την ανθρώπινη συμπεριφορά (π.χ. Βιασμός, ατυχήματα) καθώς και από τη φύση (π.χ. σεισμοί) και συχνά αμφισβητούν την άποψη του ατόμου για τον κόσμο ως ένα δίκαιο, ασφαλές και προβλέψιμο μέρος (American Psychiatric Association, 2013).

American Psychological Association. (2013). APA dictionary of clinical psychology. Washington, DC: Author.

Η εφηβεία αποτελεί την περίοδο ανάμεσα στην παιδικότητα/παιδική ηλικία και την ενηλικίωση, ενώ η προσπάθεια ακριβούς ορισμού της εγείρει αντιφάσεις. Η εφηβεία συμπεριλαμβάνει στοιχεία βιολογικής ανάπτυξης και μεγάλες μεταβάσεις σε νέους ρόλους, στοιχεία που έχουν μεταβληθεί τα τελευταία χρόνια (Sawyer, Azzopardi, Wickremarathne & Patton, 2018). Οι σωματικές και ψυχοκοινωνικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στην εφηβεία ενδέχεται να συνοδεύονται από καθοριστικά γεγονότα για την ανάπτυξη, με τη μορφή ατομικών διαφορών σε τομείς όπως η ανάπτυξη, το μορφωτικό επίπεδο η αυτοεκτίμηση, οι επιρροές από τους συνομηλίκους και οι σχέσεις με την οικογένεια (Richter, 2006). Η συμβουλευτική για τους εφήβους μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο μέσο για τη διαχείριση αυτών των έντονων αλλαγών και έναν ασφαλή χώρο όπου μπορούν να εκφράσουν τους προβληματισμούς, το άγχος και την αγωνία τους.

Richter, L. M. (2006). Studying adolescence. Science, 312(5782), 1902-1905.

Sawyer, S. M., Azzopardi, P. S., Wickremarathne, D., & Patton, G. C. (2018). The age of adolescence. The Lancet Child & Adolescent Health, 2(3), 223-228.

Η σχέση με τους γονείς συνιστά τη σημαντικότερη αλληλεπίδραση για ένα παιδί ή έφηβο/η. Συχνά, είναι αναμενόμενο οι γονείς να αντιμετωπίζουν καταστάσεις που δυσκολεύονται να διαχειριστούν, ιδιαίτερα με τη μετάβαση στην εφηβεία και τη δύσκολη συναισθηματικά περίοδο στην οποία εισέρχεται ο/η έφηβος/η και κατ’επέκταση όλο το οικογενειακό σύστημα. Καθημερινά άγχη, προβληματισμοί, ανησυχίες σχετικά με την καλλιέργεια και ενίσχυση της σχέσης με τα παιδιά είναι λογικό να απασχολούν τους γονείς, για τους οποίους μία συνάντηση με εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας μπορεί να προσφέρει πολύτιμες γνώσεις και κατευθύνσεις. 

Οι ανθρώπινες σχέσεις αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, είτε αφορούν τους φίλους, την οικογένεια είτε τους/τις συντρόφους τους/τις οποίες επιλέγουμε. Η καλλιέργεια και στη συνέχεια η διατήρηση αυτών των σχέσεων ενδέχεται να απαιτεί συχνά τη βοήθεια ενός εξειδικευμένου επαγγελματία ψυχικής υγείας. Έτσι το άτομο ενδυναμώνεται ώστε να διαχειριστεί καταστάσεις που μέχρι πρότινος συνιστούσαν πηγή δυσφορίας και άγχους, βελτιώνοντας ταυτόχρονα την ποιότητα των σχέσεων που διατηρεί. Στόχος αποτελεί η καλλιέργεια του αισθήματος της ευεξίας.